Τοξοβολία

Είναι ένα άθλημα με δύο όψεις.

Καταρχήν, μπορείς να το δεις σαν μέσον εκγύμνασης και καλλιέργειας φυσικών δεξιοτήτων. Παραδείγματος χάριν, δυναμώνεις το πάνω μέρος του σώματος, μαθαίνεις να συντονίζεις τις κινήσεις σου και να συγκεντρώνεις την προσοχή σου. Μπορείς να το δεις όμως, καθαρά, και σαν τέχνη, όπου έχεις να κάνεις με λεπτεπίλεπτες κινήσεις. Κάθε βολή είναι σαν ένας πίνακας που εκφράζει εσένα τον ίδιο. Αν τη δεις έτσι, η τοξοβολία έχει τα στοιχεία της τέχνης που την κάνουν συναρπαστική γι’ αυτούς που γνωρίζουν και την άλλη της πλευρά.

ΓΕΝΙΚΑ..

Η πρώτη εμφάνιση τόξου στην γη έγινε πριν 40.000 χρόνια. Πρόκειται για τον Κρο Μάννιον που είναι ο πρώτος άνθρωπος που χρησιμοποίησε τόξο. Στους προϊστορικούς χρόνους η τοξοβολία χρησίμευσε κυρίως για κυνηγητικούς σκοπούς και για λόγους ασφάλειας.

Στην Αρχαία Ελλάδα συνδέθηκε με τους θεούς. Προστάτης θεός ήταν ο Απόλλωνας. Άλλοι τοξότες ήταν: Ο Ηρακλής, η Άρτεμης, ο Εύρυτος, ο βασιλιάς της Οιχαλίας, η Αταλάντη, ο Τρώας Έλενας , ο Πάνδαρος, ο Φιλοκτήτης, ο Οδυσσέας, κ.α. Περιγραφές για αγωνιστική τοξοβολία υπάρχουν στην Ιλιάδα και την Οδύσσεια καθώς και από τον ιστορικό Αριανό.

Οι πρώτοι διεθνείς αγώνες έγιναν μεταξύ Άγγλων και Γάλλων το 1900, την ίδια χρονιά που το άθλημα έγινε δεκτό στους Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Παρίσι. Η Τοξοβολία διατηρήθηκε στο Ολυμπιακό πρόγραμμα μέχρι το 1920 στην Αμβέρσα, με εξαίρεση τους Αγώνες της Στοκχόλμης, το 1912. Κατά τη διάρκεια εκείνων των Ολυμπιάδων, κάθε αθλητής είχε δικαίωμα να συμμετάσχει σε περισσότερα του ενός αθλήματα, προκειμένου να διεκδικήσει πολλά μετάλλια. Η Τοξοβολία επανεντάχθηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου, το 1972. Το 1988 στη Σεούλ, προστέθηκε και το ομαδικό αγώνισμα, ενώ από το 1992 καθιερώθηκε ο Ολυμπιακός Γύρος, ο νέος τρόπος διεξαγωγής του αθλήματος που πρόβαλε την Τοξοβολία θεαματικά.