Επεκτείνεται ο πάγος της Ανταρκτικής

Το ποσοστό θαλασσινού πάγου γύρω από την Ανταρκτική έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια, γεγονός που ίσως να αποτελεί μια ασυνήθιστη παρενέργεια της υπερθέρμανσης του πλανήτη, σύμφωνα με επιστήμονες.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 1970 η έκταση του πάγου της Ανταρκτικής αυξάνεται πιθανόν επειδή η κλιματική αλλαγή μεταφράζεται σε αλλαγή ανέμων, θαλάσσιων ρευμάτων, ή χιονόπτωσης. Αντίθετα, στην άλλη άκρη του πλανήτη, ο αρκτικός πάγος συρρικνώνεται επικίνδυνα απειλώντας ζώα όπως είναι οι πολικές αρκούδες.

«Ο πάγος της Ανταρκτικής επεκτείνεται με έναν ρυθμό 0.6 τοις εκατό την δεκαετία», από το 1979 ως το 2006, είπε ο Donald Cavalieri, ερευνητής της NASA. Έχοντας φτάσει στα 19 εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα, είναι λίγο πιο κάτω από το ποσοστό των 20 εκατομμυρίων των αρχών της δεκαετίας του 1970, είπε.

Κάποιοι σκεπτικιστές απέναντι στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής επισημαίνουν τις διαφορές στους δυο πόλους ως απόδειξη ότι οι ανησυχίες σχετικά με την κλιματική αλλαγή είναι υπερβολικές. Ωστόσο, οι ειδικοί λένε ότι μπορούν να εξηγήσουν το φαινόμενο αυτό. «Αυτό που συμβαίνει δεν είναι απρόσμενο…Οι κλιματολόγοι έχουν προβλέψει εδώ και καιρό ότι η Αρκτική θα υπερθερμανθεί πιο γρήγορα και η Ανταρκτική θα παραμείνει σταθερή για αρκετό καιρό», είπε ο Ted Maksym, ένας βρετανός ειδικός στον θαλάσσιο πάγο.

Μια βασική διαφορά είναι ότι ο αρκτικός πάγος επιπλέει σε έναν ωκεανό και θερμαίνεται από τα μεταβαλλόμενα ρεύματα και τους ανέμους από το νότο. Αντίθετα, η Ανταρκτική είναι μια απομονωμένη ήπειρος, μεγαλύτερη από τις Ηνωμένες Πολιτείες η οποία δημιουργεί το δικό της πάγο.

«Η θερμοκρασία του αέρα στην Ανταρκτική έχει αυξηθεί πολύ λίγο σε σχέση με την Αρκτική», είπε η Ola Johannessen, διευθύντρια του Κέντρου περιβαλλοντολογίας της Νορβηγίας. «Ο λόγος είναι ότι γύρω από την γη υπάρχει ένας τεράστιος ωκεανός»

Ο Cavalieri υποστήριξε ότι μια πιθανή εξήγηση για την αύξηση του πάγου είναι η μείωση του ποσοστού θερμότητας που έρχεται από τον ωκεανό γύρω από την Ανταρκτική. Μια άλλη θεωρία λέει ότι ο θερμότερος αέρας απορροφά περισσότερη υγρασία και σημαίνει περισσότερο χιόνι και βροχόπτωση, όπως είπε. Αυτό σημαίνει ότι στην επιφάνεια της θάλασσας γύρω από την Ανταρκτική συγκεντρώνεται περισσότερο γλυκό νερό, και το γλυκό νερό παγώνει σε υψηλότερη θερμοκρασία από το θαλασσινό.

Πηγή: cosmo.gr

Σαράντα χρόνια ζωής για τους πάγους των Πυρηναίων

Με εξαφάνιση απειλούνται οι εναπομείναντες παγετώνες των Πυρηναίων λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, σύμφωνα με έρευνα του πανεπιστημίου της Καντάμπρια. Οι επιστήμονες μάλιστα δεν μιλούν για αόριστη εξαφάνιση στο μέλλον αλλά ότι αυτή θα έχει συντελεστεί μέχρι το 2050.

Σήμερα υπάρχουν στα Πυρηναία υπάρχουν 21 παγετώνες -10 στην ισπανική πλευρά και 11 στη γαλλική- αλλά σύμφωνα με τα στοιχεία των επιστημόνων θα έχουν εξαφανιστεί μέχρι το 2050.

«Η εξαφάνισή τους αποτελεί συνέπεια της κλιματικής αλλαγής που έχουμε αρχίσει να ζούμε», σχολίασε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Καντάμπρια, Χουάν Χοσέ Γκονθάλεθ Τρουέμπα, που ήταν επικεφαλής της έρευνας.

Ερευνητές των Πανεπιστημίων της Καντάμπρια, της Μαδρίτης και του Βαγιαδολίδ πραγματοποίησαν μια πρώτη συνολική έρευνα για την εξέλιξη της διαδικασίας τήξης των παγετώνων σε κορυφές με μεγάλο υψόμετρο της Ισπανίας.

Σύμφωνα με επιστημονικές πηγές, μεταξύ του 1880 και 1980, τουλάχιστον 94 παγετώνες εξαφανίστηκαν ενώ από τη δεκαετία του 80’ μέχρι τις μέρες μας έχουν λιώσει άλλοι 17.

«Τα ψηλά βουνά είναι εκτάσεις ιδιαίτερα ευαίσθητες στις κλιματικές και περιβαλλοντικές αλλαγές και σε αυτές τις εκτάσεις, η εξέλιξη των παγετώνων αποτελεί έναν από τους πιο αποτελεσματικούς δείκτες της υπερθέρμανσης του πλανήτη που ζούμε σήμερα παγκοσμίως», εξήγησε επίσης ο καθηγητής Τρουέμπα.

Πηγή: cosmo.gr

Νέα εκτίμηση για την άνοδο της στάθμης των νερών

Μια πιο συντηρητική εκτίμηση –σε σχέση με πολλές άλλες– για την άνοδο της στάθμης των θαλασσών φέρνει στην επιφάνεια έρευνα που πραγματοποίησαν τα πανεπιστήμια του Colorado και της Montana.

Σύμφωνα με την νέα έρευνα, μέχρι το 2100 η στάθμη θα αυξηθεί μέχρι και 2 μέτρα, ωστόσο επισημαίνουν ότι και αυτή η προοπτική δεν κάνει την κατάσταση λιγότερο ανησυχητική.

Οι επιστήμονες έχουν οδηγηθεί στο νέο συμπέρασμα εξετάζοντας το λιώσιμο των πάγων της Γροιλανδίας, των μικρότερων παγετώνων, καθώς επίσης και την άνοδο της στάθμης λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας του νερού.

Ο Tad Pfeffer, από το Ινστιτούτο Αρκτικής και Αλπικής Έρευνας του πανεπιστημίου του Colorado , του οποίου η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό Science, επισημαίνει ωστόσο ότι υπάρχει και ένας αστάθμητος παράγοντας που δεν έχει ληφθεί υπ’ όψη από την έρευνα. Πρόκειται για τη «δυναμική» των πάγων που δεν λιώνουν αλλά που κομμάτια τους αποσπώνται από το μεγάλο σώμα πάγου και φεύγουν προς τον ωκεανό.

Η έρευνα του Pfeffer ανήκει στις «αισιόδοξες», όμως πολλές άλλες έρευνες έχουν εκτιμήσει ότι η στάθμη του νερού στον πλανήτη θα ανέβει μέχρι και έξι μέτρα, μέχρι το τέλος του αιώνα.

Ο Pfeffer θεωρεί ότι αυτές οι εκτιμήσεις δεν έχουν ρεαλιστική βάση, όμως οι προβλέψεις του για το τι θα σημαίνει ακόμη και η δική του συντηρητική εκτίμηση, κάθε άλλο παρά αισιόδοξες είναι. Μία αύξηση μέχρι 2 μέτρα θα έφερνε μεγάλες καταστροφές σε παράκτιες περιοχές, όπου κατοικούν εκατομμύρια ανθρώπων

Για παράδειγμα περιοχές του Μπαγκλαντές, της Κίνας και άλλων χωρών θα υπέφεραν σοβαρό πλήγμα, ενώ παραθαλάσσιες πόλεις όπως η Νέα Ορλεάνη, το Άμστερνταμ και η Βενετία θα «πνίγονταν».

Μιλώντας στο Reuters, o Pfeffer σημείωσε ότι «μέρη του Τρίτου Κόσμου, όπου ζουν και καλλιεργούν τροφή, μεγάλοι πληθυσμοί, θα είναι εκείνα που θα υποστούν τις μεγαλύτερες συνέπειες».

Πηγή: cosmo.gr

Stonehenge: Πλησιάζουμε στην ανακάλυψη της προέλευσής του

Αρχαιολογικές έρευνες έχουν προσδιορίσει την κατασκευή του Stonehenge γύρω στο 2300 π.Χ. κάτι που αποτελεί ένα ζωτικό βήμα για να μάθουμε πώς και γιατί κατασκευάστηκε το μυστηριώδες οικοδόμημα.

Η μέθοδος ραδιοχρονολόγησης με άνθρακα η οποία θεωρείται ότι είναι η πιο ακριβής αποκάλυψε ότι οι τεράστιοι λίθοι του δακτυλίου τοποθετήθηκαν 300 χρόνια αργότερα απ’ ότι πιστεύαμε ως τώρα. Η χρονολόγηση έγινε μετά από μια ανασκαφή μέσα στον δακτύλιο από τους Καθηγητές Tim Darvill και Geoff Wainwright.

Οι δυο επιστήμονες βρήκαν στοιχεία που υποδεικνύουν ότι το Stonehenge ήταν κέντρο θεράπευσης. Άλλοι έχουν υποστηρίξει ότι το μνημείο αποτελούσε ναό αφιερωμένο στην λατρεία των προγόνων, ή ένα ημερολόγιο που σηματοδοτούσε τα ηλιοστάσια.

Εδώ και αιώνες οι αρχαιολόγοι απορούν για τον τρόπο κατασκευής και τον σκοπό του Stonehenge, το οποίο βρίσκεται στο Salisbury Plain, του Wiltshire. Οι αναλύσεις των ορυκτών έχουν δείξει ότι οι ψαμμίτες που σχηματίζουν τον δακτύλιο μεταφέρθηκαν από τους λόφους Πρεσέλι , στη Νότια Ουαλία, 240 χιλιόμετρα μακριά.

Οι καθηγητές Darvill και Wainwright πιστεύουν ότι το Stonehenge λειτουργούσε ως θεραπευτικό κέντρο στο οποίο συνέρρεαν οι άρρωστοι και τραυματισμένοι από μακριά, για να θεραπευτούν από τις δυνάμεις των ψαμμιτών. Επιπλέον σε κοντινό τάφο ανακαλύφθηκε μεγάλος αριθμός πτωμάτων, ενώ ανάλυση των δοντιών υποδεικνύει ότι περίπου τα μισά από τα πτώματα δεν ανήκουν σε ανθρώπους που ζούσαν στην ευρύτερη περιοχή του Stonehenge.

«Το Stonehenge δεν προσέλκυε μονάχα ανθρώπους που δεν ήταν καλά και χρειάζονταν θεραπεία, αλλά και ανθρώπους που μπορούσαν να τους θεραπεύσουν», είπε ο Καθηγητής Darvill, του Πανεπιστημίου Bournemouth. Ωστόσο, χωρίς να είμαστε απολύτως σίγουροι για την ημερομηνία κατασκευής του μνημείου, δύσκολα μπορούμε να υποστηρίξουμε με βεβαιότητα αυτή ή οποιαδήποτε άλλη θεωρία.

Μέχρι τώρα όλοι πίστευαν ότι η κατασκευή του πρώτου κύκλου με τους λίθους χρονολογούνταν ανάμεσα στο 2600 π.Χ. και το 2.400 π.Χ. Για να ξακαθαριστεί αυτό μια για πάντα οι Καθηγητές Darvill και Wainwright έλαβαν άδεια να πραγματοποιήσουν ανασκαφή σε ένα κομμάτι του μνημείου μόλις 2.5 x 3.5 μέτρων ανάμεσα στους δυο κύκλους των τεράστιων λίθων.

Η ανασκαφή έφερε στο φως περίπου 100 κομμάτια οργανικού υλικού από τα αρχικά κοιλώματα ψαμμιτών που τώρα βρίσκονται θαμμένα κάτω από το μνημείο. Τα 14 από αυτά στάλθηκαν στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης για να χρονολογηθούν με την μέθοδο του άνθρακα.

Το αποτέλεσμα, σύμφωνα με το οποίο η χρονολογία κατασκευής είναι το 2300 π.Χ. αποτελεί την πιο αξιόπιστη χρονολογία μέχρι τώρα ενώ μια ακόμα πιο ακριβή ημερομηνία θα έχουμε στους επόμενους μήνες.

«Είναι ένα απίστευτο συναίσθημα, ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα», είπε ο Καθηγητής Wainwright. «Είπαμε σε ολόκληρο τον κόσμο ότι θα βρίσκαμε την ημερομηνία κατασκευής του Stonehenge. Ήταν μεγάλο ρίσκο αλλά ήμουν σίγουρος ότι θα τα καταφέρναμε», δήλωσε ο Καθηγητής Darvill.

Πηγή: cosmo.gr

Εντοπίστηκαν τα αρχαιότερα πετρώματα του κόσμου

Τα αρχαιότερα πετρώματα του κόσμου ηλικίας 4.28 δισεκατομμυρίων ετών ανακαλύφθηκαν στην ακτή του Hudson Bay στον Καναδά.

Ομάδα γεωλόγων του Καναδά δημοσίευσε μια εργασία στην οποία αναφέρει ότι το δείγμα πετρώματος που βρέθηκε είναι 250 εκατομμύρια χρόνια αρχαιότερο από κάθε μέχρι στιγμής γνωστό πέτρωμα ενώ μπορεί να περιλαμβάνει στοιχεία για τις πρώτες μορφές ζωής στη γη.

«Τα πετρώματα περιλαμβάνουν μια πολύ ιδιαίτερη χημική υπογραφή –μια υπογραφή η οποία εντοπίζεται μονάχα σε πετρώματα τα οποία είναι πάρα πολύ παλιά», είπε ο επιστήμονας Don Francis. Ο καθηγητής γεωλογίας πρόσθεσε: «Κανείς δεν έχει βρει την υπογραφή πουθενά αλλού στον κόσμο. Αρχικά πιστεύαμε ότι τα πετρώματα είναι 3.8 δισεκατομμυρίων ετών, αλλά τελικά ανακαλύψαμε ότι είναι πολύ πιο παλιά, και γι’ αυτό είμαστε όλοι κατενθουσιασμένοι».

Τα αρχαία πετρώματα λειτουργούν σαν χρονοκάψουλες –παρέχουν χημικά στοιχεία που βοηθούν τους επιστήμονες να δώσουν απαντήσεις σε γρίφους όπως με ποιο τρόπο σχηματίστηκε η Γη και πώς δημιουργήθηκε η ζωή σ’ αυτήν. Πριν από αυτή την ανακάλυψη, το πιο αρχαίο πέτρωμα που είχε ανακαλυφθεί ήταν το Acasta Gneiss ηλικίας 4.03 δισεκατομμυρίων ετών, στις Βορειοδυτικές Περιοχές του Καναδά.

Πηγή: cosmo.gr